Ośrodek Debaty Międzynarodowej Poznań

SIEĆ REGIONALNYCH OŚRODKÓW

DEBATY MIĘDZYNARODOWEJ

Piknik charytatywny „Mam tę moc” – atrakcje dla dzieci

Piknik charytatywny „Mam tę moc” z okazji Dnia Dziecka rośnie w siłę!

Już dzisiaj zapraszamy wszystkie dzieci na ten wspaniale zapowiadający się piknik z wielką ilością atrakcji.

Organizatorem wydarzenia jest Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu (projekt prowadzony przez Instytut Poznański), natomiast współorganizatorami są TVP Poznań oraz TVP ABC, a także poznańskie organizacje pozarządowe współpracujące w ramach Cyryl Club – Stowarzyszenie Projekt Poznań, poznański oddział Stowarzyszenia Studenci dla Rzeczypospolitej oraz poznański oddział Stowarzyszenia Dla Polski). Wydarzenie jest również współfinansowane przez Fundację Zakłady Kórnickie.

Podczas wydarzenia na scenie wystąpi Amelia Anisovych z Ukrainy, która stała się symbolem ducha walki o wolność, śpiewając piosenkę „Mam tę moc” z bajki „Kraina lodu” w kijowskim schronie.

Piknik odbędzie się pod hasłem „MAM TĘ MOC” i będzie transmitowany w Telewizji Polskiej, także dla tych dzieci, które nie będą mogły osobiście przybyć na skwer. Prowadzący: Oksana Hamerska, Marek Cyris.

Na scenie wystąpi również:

  1. Anastasia Gerasimchuk, 13-latka, która uciekła z mamą z Kijowa do Ostrowa Wielkopolskiego. Na Ukrainie była gwiazdą, występowała w filmach, brała udział w reklamach, śpiewała. Jej rodzice są artystami cyrkowymi.
  2. Zespół jazzowy The Brombergers, sekstet złożony z gitary, pianina, kontrabasu, fletu, trąbki i perkusji.
  3. Teatr Muzyczny w Poznaniu ze spektaklem złożonym z fragmentów trzech spektakli – „Księga Dżungli”, „Koziołek Matołek”, „Madagaskar”, zakończony nauką tańca dla wszystkich dzieci „Wyginam śmiało ciało”.
  4. Teatr Wariate – spektakl „O Królewsko-Cesarskim Trakcie w jednym akcie”. Aktorzy zabiorą dzieci w podróż przez wieki wędrując śladami władców.
  5. Michalina Dudek – utalentowana dziewczynka ze Szkoła Podstawowa im. Prof. Adama Wodziczki w Rogalinku.

Na dzieci czekać będą również:

  • wata cukrowa, zamek dmuchany, warsztaty wykonywania modeli z otulin (firma KnockKnock),
  • zabawy z kolorowym ryżem, robienie witraży, sensoplastyka, warsztaty z robienia mas Slime, warsztaty kreatywno-artystyczne – drewniane magnesy (firma Szuflaka),
  • malowanie buziek, kącik plastyczny, kącik czytelniczy, puszczanie baniek mydlanych,
  • nauka udzielania pierwszej pomocy „Cisnę klatę” przez Fundacja Rysy,
  • loteria (w tym m.in. do wygrania piłka z autografami, fankarty mistrzowskiej drużyny Lech Poznań oraz wiele wspaniałych nagród).

Wydarzenie to będzie miało również wydźwięk charytatywny, dlatego podczas pikniku prowadzić będziemy zbiórkę pieniędzy przy współpracy z Fundacją Św. Mikołaja, która zbiera na odbudowę świetlicy dla dzieci w Iwano-Frankiwsku (szczegóły dotyczące zbiórki:

https://mikolaj.org.pl/zbiorki/swietlica).

Kochane Dzieci! Czy ktoś z Was ma jeszcze wątpliwości, żeby przyjść na skwer i pobawić się wspólnie? Pokażmy, jaką mamy MOC!!! To nie wszystkie niespodzianki pikniku! Serdecznie zapraszamy!!!

Patronat honorowy: Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Szymon Szynkowski vel Sęk.

Wszystkich ofiarodawców (logotypy) umieścimy w: „sercu wdzięczności”, które znajdzie się w naszych mediach społecznościowych oraz na stronie internetowej.

—————-

??

Благодійний пікнік «Я маю силу» до Дня захисту дітей набирає обертів!

Вже сьогодні ми запрошуємо всіх дітей на пікнік , що обіцяє бути захоплюючим із безліччю атракціонів!

Під час заходу на сцені виступить Амелія Анісович з України, яка стала символом духу боротьби за свободу співаючи пісню «Я маю цю силу» з казки «Крижане серце» у Києвському бомбосховищі.

Пікнік проходитиме під гаслом «Я МАЮ ЦЮ СИЛУ» і транслюватиметься на Польському телебаченні, також для тих дітей, які не зможуть прийти на площу особисто.

На сцені також виступатимуть:

  1. Анастасія Герасимчук, 13-річна дівчинка, котра втекла з мамою з Києва до Острува Великопольського. В Україні вона була зіркою, знімалася в кіно, брала участь в рекламі, співала, а її батьки циркові артисти.
  2. Джаз-бенд The ​​Bromberger, що складається з гітари, фортепіано, контрабасу, флейти, труби та барабанів.
  3. Познанський Музичний театр
  4. з виставою з трьох фрагментів спектаклю – «Книга джунглів», «Козеня Матолик», «Мадагаскар» , що завершиться уроками танцю для діток.
  5. Театр Вар‘єте – спектакль «Про королівсько-імператорську дорогу в одній дії». Актори поведуть дітей у подорож крізь віки слідами правителів.
  6. Міхаліна Дудек – талановита дівчинка зі школи ім. проф. Адама Водзичка в Рогалінку.

І це ще не все! Також на дітей чекатимуть:

  • цукрова вата, надувний замок, майстерня з виготовлення моделей з лага (компанія KnockKnock),
  • ігри з кольоровим рисом, виготовлення вітражів, сенсорне мистецтво, майстер-класи по виготовленню Slime(слаймів), творчі та художні майстерні з виготовлення дерев’яних магнітів (компанія Szuflaka),
  • розпис обличчя, художній куточок, куточок для читання, надування мильних бульбашок,
  • уроки надання першої медичної допомоги «Cisną klata» від фонду Rysy,
  • А також, лотерея! (беручи участь ,можна виграти м’яч з автографами футбольної команди Лех Познань та багато чудових призів).

Ця подія також матиме благодійний відтінок, тож під час пікніку ми будемо проводити збір грошової допомоги у співпраці з фондом Св. Миколая на реконструкцію дитячої кімнати відпочинку в Івано-Франківську (детальніше: https://mikolaj.org.pl/zbiorki/swietlica).

Дорогі наші діти! Хтось із вас ще сумнівається, чи прийти на пікнік і повеселитися разом з нами? Давайте покажемо, яка в середині кожного з нас є СИЛА!!! Це ще не всі сюрпризи події!

Організатором заходу є Регіональний центр міжнародних дебатів у Познані (проект Познаньського інституту), а співорганізаторами є Познаньські неурядові організації, які співпрацюють в рамках з Асоціацією Cyril Club – асоціація Projekt Poznań, Познаньське відділення студентів та Познанське відділення Асоціації для Польщі. Захід також співфінансується Фондом Zakłady Kórnickie.

Почесний патронат: державний секретар Міністерства закордонних справ Шимон Шинковський вель Сенк.

Партнери: TVP Poznań, TVP ABC

Józef Wybicki – wzór patrioty

W bieżącym roku obchodzimy 275. rocznicę urodzin Józefa Wybickiego i dwusetną rocznicę jego śmierci. Okrągłe rocznice stanowią dobrą okazję do przypomnienia życiorysu i działań naszych narodowych bohaterów. Pozwalają inaczej spojrzeć na ich życie, czyny oraz znaczenie historyczne. Józef Wybicki podziela los wielu naszych bohaterów, którzy , co prawda, dokonali wielu czynów, poświęcali często całe swe życie na rzecz dobra wspólnego – a pozostali zapamiętani z jednego tylko faktu, jednego dokonania. Nasz bohater znany jest jako autor słów Mazurka Dąbrowskiego, która to pieśń stała się naszym hymnem narodowym. Poza tym faktem zbiorowa świadomość Polaków bardzo rzadko przywołuje inne jego dokonania, chociaż w swoim życiu przez ponad pół wieku był czynnym politycznie i społecznie uczestnikiem wydarzeń składających się na burzliwe dzieje końca I Rzeczpospolitej, epoki napoleońskiej i początków Królestwa Polskiego. Spróbujmy więc przywrócić Wybickiego zbiorowej pamięci Polaków. W dzisiejszych czasach, kiedy tak ważnym wydaje się być nasze poczucie przynależności do społeczności lokalnych, a jednocześnie – nasze poczucie łączności z Europą, przywróćmy pamięć o autorze hymnu także jako o Wielkopolaninie i jednocześnie – Europejczyku.

Józef Wybicki urodził się w Będominie 29 września 1747 roku. Był synem Piotra Wybickiego herbu Rogala i Konstancji z pomorskiego rodu Lniskich. Rodzina była liczna (miał 7 sióstr i jednego brata) i nie przesadnie majętna. Józef trafił pod opiekę stryja Franciszka, dzięki któremu, po licznych perypetiach w kolegium jezuickim, rozpoczął edukację prawniczą w wieku 18 lat i kontynuował ją przez kolejne 4 lata. Był miedzy innymi praktykantem sądu grodzkiego oraz Trybunału Koronnego zbierającego się w Piotrkowie, Bydgoszczy i Poznaniu. Dzięki temu bardzo szybko rozpoczął też swoją edukacje obywatelską i polityczną. Obserwował m. in. sejm elekcyjny, który w 1764, pod rosyjskimi bagnetami, obierał ostatniego króla Polski. Już jako poseł uczestniczył w sejmie lat 1767-1768. Sejm ten przeszedł do historii jako „sejm repninowski” ze względu na działania rosyjskiego ambasadora, Nikołaja Repnina, zastraszającego posłów i nie cofającego się przed ich aresztowaniem, a nawet zsyłką w głąb  Rosji. W tej sytuacji TYLKO WYBICKI miał odwagę zaprotestować na sejmie przeciwko łamaniu praw Rzeczpospolitej. Z powodu tego protestu musiał uciekać z Polski. Swoje kroki skierował przez Spisz do podolskiego Baru, gdzie rozpoczynała się konfederacja barska. Opromieniony sławą patrioty – został zastępcą „ministra spraw zagranicznych” władz konfederacji i do 1772 brał udział w wielu podróżach dyplomatycznych, mających przynieść konfederatom poparcie stolic europejskich. Na drodze Wybickiego znalazły się m. in. habsburski Cieszyn, Wiedeń, Berlin, Gdańsk i Lubeka. Przez rok (1770-71) przebywał w holenderskiej Leydzie, gdzie, jako Josephus Enkler, był studentem prawa, filozofii i przyrody tamtejszego uniwersytetu.

Po upadku konfederacji (1772) kilka najbliższych lat poświecił na sprawy rodzinne. Ożenił się ze swoją pierwszą żoną – wielką miłością – Kunegundą Drwęską. Ślub odbył się wczesną jesienią 1773 roku w  Margoninie k. Chodzieży. W pobliskim majątku państwo młodzi zamieszkali. Niestety – to małżeństwo trwało niespełna 2 lata. Ukochana żona zmarła w połogu latem 1775 roku.

Jeszcze za życia małżonki Wybicki powrócił do działalności publicznej, którą prowadził nieprzerwanie do 1780 roku. W latach 1775-76  pełnił funkcję podwojewodziego poznańskiego. W następnym roku przeniósł się do Warszawy, gdzie uzyskał godność szambelana i rozpoczął prace nad najambitniejszym projektem zmian prawa Rzeczpospolitej – tzw. Kodeksem Zamoyskiego. Jego redakcja trwała do 1778 roku. Przy okazji Józef Wybicki napisał jedno z najważniejszych swoich dzieł publicystycznych – Listy Patriotyczne,  będące swoistym wstępem do reformy prawa i podejmującym  próbę oswojenia opinii publicznej z tak wtedy rewolucyjnymi poglądami, jak: konieczność likwidacji wolnej elekcji i liberum veto, konieczność likwidacji pańszczyzny i feudalnej niewoli chłopa. Prace nad Kodeksem Zamojskiego zakończyły się politycznym fiaskiem. Sejm z 1780 roku odrzucił projekt w całości i nigdy już do niego nie powrócono. Pozostały po projekcie Listy Patriotyczne oraz gorycz porażki.

Wszystkie te wydarzenia, a także małżeństwo z Esterą Wierusz-Kowalską (11.09.1780) spowodowały, że na ponad 10 lat Wybicki wycofa się z życia publicznego. W 1781 roku zakupił majątek Manieczki. Tam osiądzie wraz z młodą małżonką, tam urodzi mu się córka i dwóch synów, tam wreszcie napisze kilka utworów scenicznych: najbardziej znany i najczęściej wystawiany Kulig, tragedię Zygmunt August, opery: Kmiotek, Samnitka, Pasterka zabłąkana, Polka i inne, drobniejsze utwory.  Okres ten autor Mazurka Dąbrowskiego będzie wspominał jako najszczęśliwszy czas swego życia.

Tymczasem rozpocznie się burzliwy czas Sejmu Wielkiego, rozbiorów, Insurekcji Kościuszkowskiej i końca polskiej państwowości. W latach 1791 -1795 Wybicki ponownie rzuci się w wir wydarzeń politycznych, które całkowicie zmienią jego losy i dzieje Rzeczpospolitej. Po uchwaleniu konstytucji Trzeciego Maja Wybicki zostanie plenipotentem (posłem na sejm) miasta Poznania. Wobec konieczności stałego pobytu w Warszawie oraz pod wpływem (skądinąd słusznych) obaw o to, że jego Manieczki zastaną zajęte przez Prusy – kupują Wybiccy majątek w Krobowie niedaleko Grójca. Tam też przeniosą się całą rodziną, przekazując Manieczki w dzierżawę. Wydarzenia polityczne nabierają tempa. Przegrana Polski w wojnie w obronie Konstytucji (1792) i przystąpienie króla (a na krótko także i Wybickiego) do konfederacji targowickiej – spowodują II rozbiór Polski. To zaś doprowadzi do Insurekcji kościuszkowskiej. W jej trakcie Wybicki zostanie członkiem władz politycznych powstania i otrzyma zadanie przygotowanie powstania w Wielkopolsce. To zadanie spróbuje zrealizować wspólnie ze swoim nowym i odtąd oddanym przyjacielem – generałem Janem Henrykiem Dąbrowskim. Od  sierpnia do października 1794 nasz bohater redagował odezwy, łagodził konflikty, wraz z wojskiem wkraczał do Gniezna, Bydgoszczy i Świecia. Niestety – klęska Kościuszki pod Maciejowicami przekreśliła szanse powstania, a Wybickiego zmusiła do kolejnej emigracji.

Tym razem przedostał się do Paryża (III 1795). Tutaj, w centrum sporów polskiej emigracji, doprowadził do przybycia do Mediolanu Jana Henryka Dąbrowskiego – jednego z nielicznych  polskich wojskowych, cieszącego się dobrą opinią u Francuzów, a zwłaszcza u dowodzącego armią francuską we Włoszech – Napoleona Bonaparte. Tak oto rozpoczęła się, trwająca w latach 1797-1800, epopeja legionowa. W jej trakcie, pomiędzy 10 a 20 lipca 1797 roku, powstało najsławniejsze dzieł naszego bohatera – Pieśń Legionów Polskich we Włoszech zwana Mazurkiem Dąbrowskiego. Od 1801 roku Legiony przestały być potrzebne. Także Wybicki stał się zbędny. Nie mogąc powrócić do pruskich Manieczek, ścigany też przez Rosjan – postarał się o amnestię w Berlinie i osiadł we Wrocławiu, a potem w Dreźnie. Do Wrocławia sprowadził synów i zajął się ich edukacją. Z resztą rodziny spotkał się dopiero w 1806 roku, po 12 latach rozłąki.

W tymże 1806 roku historia gwałtownie przyśpieszyła. Wojna Francji z Prusami uczyniła realną nadzieję odbudowy polskiej państwowości. Pragnąc wywołać polskie powstanie na trenie Wielkopolski – Napoleon po raz drugi sięgnął po znany sobie duet Dąbrowski – Wybicki. Ten ostatni zaangażował się w przekonanie Wielkopolan, że można zaufać Napoleonowi i trzeba wywołać powstanie. W wyniku odezwy Wybickiego skierowanej do Wielkopolan z 3 listopada 1806 i triumfalnego wjazdu Dąbrowskiego do Poznania 3 dni później – wybuchło powstanie, które zmiotło pruskie panowanie i pozwoliło Napoleonowi wkroczyć bez walki do Poznania. Sukces Wybickiego nie umknął uwagi Napoleona. Skierował on Józefa do Warszawy z poleceniem budowy sprawnej polskiej administracji, mającej za pierwszoplanowe zadanie zaspokoić olbrzymie potrzeby aprowizacyjne armii francuskiej i rodzącego się wojska Księstwa Warszawskiego. Praca administracyjna zajmowała Wybickiego do 1812 roku. W międzyczasie odzyskał majątek w Manieczkach (1807/08), a w 1809 roku skutecznie bronił Wielkopolski przed agresją Austrii.

Moskiewska klęska Napoleona i jego Wielkiej Armii była też klęską Wybickiego. Przedziwnie splotły się jego losy z Wielką Historią. W początkach kampanii dwukrotnie wygłaszał mowy do Napoleona nawołujące do wskrzeszenia polskiej państwowości. Zarówno w Poznaniu (maj 1812) jak i w Wilnie (lipiec 1812) wyrażał nadzieję na sukces Francji i jej polskiego sojusznika. Z kolej po przegranej kampanii – na przełomie 1813 i 1814 roku przebywał z francuskimi żołnierzami w oblężonym Głogowie. Cudowi i osobistej popularności zawdzięcza Wybicki osobiste wstawiennictwo cara Aleksandra I, który zapewnił mu możliwość powrotu do Manieczek bez kary ze strony Prus.

Pruskie panowanie w Wielkim Księstwie Poznańskim po kongresie wiedeńskim stało się dla właściciela Manieczek zbyt przykrym. Dlatego też przyjął ofertę ze strony elity rodzącego się Królestwa Kongresowego i przeniósł się do Warszawy. Pomiędzy 1816 a 1821 rokiem prowadził prace reformujące prawodawstwo i sądownictwo Królestwa. W latach 1817-20 był prezesem Sądu Najwyższego Królestwa Polskiego. Była to najwyższa z piastowanych przez Wybickiego godności w jego bardzo aktywnym politycznie życiu. W następnym roku złożył dymisję i powrócił do Manieczek. Tam zmarł nagle 10 marca 1822 roku. Pochowany został na cmentarzu w Brodnicy koło Śremu. W  1923 roku jego szczątki ekshumowano i wraz z innymi bohaterami epoki napoleońskiej złożono w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła pw. św. Wojciecha w Poznaniu.

 

Poznańskie ślady

Czy urodzony w pomorsko-kaszubskim Będominie Józef Wybicki określiłby się jako Wielkopolanin? Tego się pewnie nie dowiemy, ale związki Wybickiego z Wielkopolską i z Poznaniem były naprawdę rozległe.

Po raz pierwszy przebywał w Poznaniu około roku 1766 jako praktykant prawniczy Trybunału Koronnego. Potem burzliwe dzieje konfederacji barskiej sprawiły, że pojawił się ponownie podczas przegranej bitwy pod Kcynią na pograniczu z Kujawami (styczeń 1770). Na pograniczu z Wielkopolską rozegrała się też historia Wybickiego i jego pierwszej żony. Kunegundę bowiem poznał w kujawskim Lubostroniu, ślub zaś wziął i osiedlił się w wielkopolskim Margoninie. Wspomniana już została służba Wybickiego jako podwojewodziego poznańskiego. W latach 1775-76 pełnił ten urząd, m. in kontrolując miary i wagi oraz sprawując jurysdykcję administracyjną nad ludnością żydowską Wielkopolski. Po intensywnym epizodzie warszawskim – powrócił do Wielkopolski na dłużej. Najpierw (1780) oświadczył się Esterze, swojej drugiej żonie, Ślub wzięli we wrześniu tego roku w kościele parafialnym w Wełnie, drewnianym kościele, którego piękno można podziwiać i dzisiaj. W roku następnym Wybicki zakupił Manieczki koło Śremu i z tym majątkiem zwiąże swoje dalsze życie. Straci go, ale odzyska. W Manieczkach też dokona żywota po 41 latach od chwili ich zakupu.

Nie tylko majątek, ale i działalność publiczna powiąże na stałe Wybickiego z Wielkopolską. W 1780 roku reprezentował województwo poznańskie na sejmie (tym samym, który utrącił projekt Kodeksu Zamoyskiego). Cztery lata później był posłem województwa kaliskiego. W burzliwym czasie Sejmu Czteroletniego postanowił reprezentować interesy mieszczaństwa. W tym celu przyjął prawo miejskie miasta Śremu (sierpień 1791), a następnie został delegatem Poznania na sejm. Wspomnieliśmy już o związkach Wybickiego z Wielkopolską w późniejszych czasach. Dlatego też tylko wymienimy:

–           próba wzniecenia powstania w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej (1794),

–           odezwa do Wielkopolan i zainicjowanie powstania wielkopolskiego 1806 roku,

–           triumfalny wjazd do Poznania 6 listopada 1806 roku,

–           odzyskanie Manieczek w latach 1807-1808,

–           powitanie przygotowującego wojnę z Rosją Napoleona w Poznaniu (30.05.1812),

–           powrót do Poznania po epopei napoleońskiej (czerwiec 1815),

–           powrót do Manieczek po latach pracy w Królestwie Polskim (1821).

Tak oto w przeciągu równo 55 lat splotły się losy Wybickiego i Wielkopolski. To zapewne wystarczy by stwierdzić, że Wybickiemu tytuł Zasłużonego Wielkopolanina zdecydowanie się należy. Fakt, że jego doczesne szczątki spoczywają na „poznańskiej Skałce”, w kościele pw. św. Wojciecha czyni honor nie tylko Wybickiemu, ale też Poznaniowi.

 

Autor: Rafał Słomiński

Spotkanie z Szefem Służby Zagranicznej na WNPiD

Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu oraz Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM mają zaszczyt zaprosić na spotkanie z prof. Arkadym Rzegockim, Szefem Służby Zagranicznej.

Podczas spotkania dowiemy się m.in. o kwestiach związanych z zagadnieniem soft power, a także o ścieżkach pracy w polskiej dyplomacji. Pan Minister opowie również o aktualnym naborze na aplikację dyplomatyczno-konsularną, poprzez którą można zostać zawodowym dyplomatą. Poruszony zostanie także temat współpracy z polskimi placówkami zagranicznymi oraz możliwością rozpoczęcia kariery w instytucjach międzynarodowych.

Spotkanie odbędzie się 2 czerwca 2022 r. o godz. 11:30 na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

Jeżeli chcecie zagłębić się w świat dyplomacji, to nie możecie przegapić tego wydarzenia! Wszystkie osoby zainteresowane w przyszłości pracą w służbie zagranicznej serdecznie zapraszamy do udziału w spotkaniu!

W przypadku jakichkolwiek dodatkowych pytań uprzejmie prosimy o kontakt (rodm@rodm-poznan.pl, 603 052 976).

Piknik charytatywny „Mam tę moc” dla polskich i ukraińskich dzieci

Skutki wojny w Ukrainie najbardziej dotykają niewinnych dzieci i to właśnie dla nich chcemy otworzyć nasze serca, dając im nie tylko schronienie i dary rzeczowe, ale także wsparcie duchowe.

Z tego powodu z wielką radością informujemy, że w dniu 04.06.2022 w Poznaniu na skwerze im. Obrońców Ukrainy 2022 (zbieg ulic Serafitek i Kórnickiej) w godz. 12:00 – 15:00 odbędzie się piknik z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka dla polskich i ukraińskich dzieci.

W wydarzeniu weźmie udział m.in. Amelia Anisovych, która stała się symbolem ducha walki o wolność, wykonując w schronie w Kijowie utwór „Mam tę moc” z bajki „Kraina lodu”. Na scenie wystąpi również wiele innych utalentowanych dzieci, o czym będziemy systematycznie informować. Nie zabraknie także innych niespodzianek.

Piknik odbędzie się pod hasłem „MAM TĘ MOC” i będzie transmitowany w Telewizji Polskiej, także dla tych dzieci, które nie będą mogły osobiście przybyć na skwer.

Wydarzenie to będzie miało również wydźwięk charytatywny, dlatego podczas pikniku prowadzić będziemy zbiórkę pieniędzy przy współpracy z Fundacją Św. Mikołaja, która zbiera na odbudowę świetlicy dla dzieci w Iwano-Frankiwsku (szczegóły dotyczące zbiórki: https://mikolaj.org.pl/zbiorki/swietlica).

To dzieci dzieciom pomagać będą podczas wspólnej zabawy, a „MOC”, która będzie rosła w swojej sile zagości także w sercach nas – dorosłych.

Serdecznie zapraszamy!!!

 

Organizatorem wydarzenia jest Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu (projekt prowadzony przez Instytut Poznański), natomiast współorganizatorami są poznańskie organizacje pozarządowe współpracujące w ramach Cyryl Club – Stowarzyszenie Projekt Poznań, poznański oddział Stowarzyszenia Studenci dla Rzeczypospolitej oraz poznański oddział Stowarzyszenia Dla Polski). Wydarzenie jest również współfinansowane przez Fundację Zakłady Kórnickie.

Patronat honorowy: Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Szymon Szynkowski vel Sęk.

Partnerzy/współorganizatorzy: TVP Poznań, TVP ABC

Szczegółowy plan wydarzeń artystycznych na scenie oraz innych atrakcji i niespodzianek dla dzieci podamy już wkrótce!

Zwracamy się również do wszystkich osób, które chciałyby pomóc w organizacji tego pikniku. Poszukujemy wolontariuszy, którzy są animatorami dziecięcymi oraz osoby prywatne lub firmy, pragnące podarować: słodkości, zabawki lub gadżety dziecięce. Chcemy je wydawać w formie losów, a datki z nich przekażemy na wyżej wymieniony cel dla ukraińskich dzieci.

Wszystkich ofiarodawców (logotypy) umieścimy w: „sercu wdzięczności”, które znajdzie się w naszych mediach społecznościowych oraz na stronie internetowej.

Rozmowa o życiu politycznym i prywatnym Józefa Wybickiego

Wczoraj odbyła się debata z okazji 200. rocznicy śmierci Józefa Wybickiego, podczas której wspólnie z p. Rafałem Słomińskim oraz p. Przemysławem Reyem rozmawialiśmy o życiu zarówno politycznym, jak i prywatnym autora słów do „Mazurka Dąbrowskiego”. Spotkanie poprowadził p. Mateusz Wesołowski ze Stowarzyszenia Projekt Poznań.

Dziękujemy za obecność i zapraszamy na kolejne inicjatywy – już za kilka dni poinformujemy Państwa o polsko-ukraińskiej inicjatywie naszego Ośrodka i innych organizacji współpracujących w ramach Cyryl Club. Proszę śledzić nasze media społecznościowe oraz stronę internetową.

Debata z okazji 200. rocznicy śmierci Józefa Wybickiego

Józef Wybicki znany przede wszystkim jako autor “Mazurka Dąbrowskiego” był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli Oświecenia – wybitny humanista, prawnik, pedagog, geograf, poseł, senator, szambelan królewski, działacz społeczny i polityczny, poeta, pisarz dramatyczny, a nawet autor oper. Pochowany w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan przy kościele Św. Wojciecha w Poznaniu.

W tym roku przypada 200. rocznica śmierci Józefa Wybickiego. Z tego powodu Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu, przy współpracy ze Stowarzyszeniem Projekt Poznań, organizuje debatę, podczas której dowiemy się, kim tak naprawdę był Józef Wybicki, jaką rolę odegrał w historii Polski oraz dlaczego jego dzieło „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” (zwane później „Mazurkiem Dąbrowskiego”) zostało ustanowione w 1927 roku polskim hymnem narodowym.

W debacie wezmą udział:

  • Rafał Słomiński – wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Józefa Wybickiego w Kościerzynie, organizator majówek z Wybickim.
  • Przemysław Rey – kurator Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.

Spotkanie odbędzie się 17 maja 2022 r. o godz. 12:00 na platformie Google Meet (online):

https://meet.google.com/het-objo-zwr

W przypadku pytań prosimy o kontakt. Zapraszamy!

Dołącz do zespołu RODM Poznań!

Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu poszukuje osoby na stanowisko konsultanta.

Zakres obowiązków: 

  • organizacja spotkań – debat oraz wykładów o polskiej polityce zagranicznej i stosunkach międzynarodowych, pełnienie funkcji moderatora lub prowadzącego,
  • bieżący kontakt ze środowiskiem naukowym, skupionym w ramach Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
  • merytoryczne przygotowanie informacji na stronę internetową RODM,
  • prowadzenie i aktualizacja profili RODM na portalach społecznościowych (Facebook, Twitter),
  • dystrybucja materiałów informacyjnych dotyczących polityki międzynarodowej,
  • przygotowanie i dystrybucja materiałów informacyjnych dotyczących bieżącej działalności Ministerstwa Spraw Zagranicznych,
  • podejmowanie wszelkich innych działań dotyczących promocji polskiej polityki zagranicznej.

Mile widziane:

  • doświadczenie w organizacji i prowadzeniu debat oraz wykładów,
  • doświadczenie w prowadzeniu mediów społecznościowych,
  • umiejętność tworzenia grafik w programie Canva lub Photoshop,
  • samodzielność i umiejętność zarządzania własnym czasem,
  • umiejętność pracy w zespole,
  • znajomość języków obcych.

Oferujemy:

  • zdobycie doświadczenia w realizacji projektów o zasięgu ogólnopolskim oraz międzynarodowym,
  • możliwość systematycznego podnoszenia kwalifikacji w ramach szkoleń i spotkań organizowanych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych,
  • elastyczne godziny pracy,
  • możliwość realizacji własnych pomysłów i projektów,
  • atrakcyjne wynagrodzenie.

Osoby zainteresowane prosimy o przesłanie CV na adres: instytut@poznanski.org do 20 maja 2022 r. W przypadku jakichkolwiek dodatkowych pytań uprzejmie prosimy o kontakt (instytut@poznanski.org, 603 052 976).